توصیف ساکولنت کمیاب گراپتوپتالوم بلوس (Graptopetalum bellum Tacitus bellus)

گراپتوپتالوم بلوس میان طبقه‌ی تاسیتوس و گراپتوپتالوم در نوسان است. تعلق آن به گراپتوپتالوم پیش‌تر ذکر شده و در نهایت 15 سال پیش آن را در این سرده جای دادند. به واسطه‌ی گل‌های بزرگی که این گونه دارد و لب‌هایی که پیرامون اندام تولیدمثل این گونه وجود دارند، آن را با سایر ارقام گراپتوپتالوم متفاوت می‌دانند. این گیاه دارای گل‌آذین‌های بزرگ‌تر، برگ‌های سبزتر و گل‌های قرمز پررنگ‌تر با احتمال ظاهر شدن بیش از یک بار در سال می‌باشد و برگچه‌های برجسته‌تری در ساقه‌های گل‌دار دارد.
گل‌آذین‌های انفرادی: قطر آن‌ها به 10 سانتی‌متر هم می‌رسد و تقریباً به صورت موازی با سطح زمین قرار می‌گیرند.
برگ‌ها: هر برگ به صورت دایروی و دارای نوک متمایل به مثلثی می‌باشد که طول آن به بیش از 25 میلی‌متر می‌رسد. رنگ آن خاکستری-سبز بوده و می‌تواند شکل‌های متغیری داشته باشد.
گل‌ها: احتمالاً این گونه بزرگ‌ترین گل‌ها را در خانواده‌ی گل‌نازیان دارد و قطعاً شاداب‌ترین گل‌ها از آنِ این گونه است. گل‌ها بیش از 2.5 سانتی‌متر عرض داشته و رنگ صورتی پررنگ متمایل به قرمز در بالای یک شاخه‌ی 10 سانتی‌متری دارند. تک‌تک گل‌ها دارای 5 گلبرگ، شکل ستاره‌ای و پرچم‌های صورتی تیره/قرمز هستند که بساک‌های سفیدی از مرکز صورتی/قرمز آن‌ها بیرون می‌آیند.
زمان شکوفه‌دهی: اواخر بهار – اوایل تابستان. گل‌ها چند هفته دوام خواهند داشت.
کاشت: کاشت این گیاه نسبتاً سرراست است. نسبت به سایر اعضای خانواده نیاز به سایه‌ی بیشتری برای رشد دارد، اما می‌‎تواند آفتاب کامل را تحمل کند. درهرحال، بهتر است که در معرض سایه‌‎ی نسبتاً روشن قرار بگیرد.
اگرچه این گیاه به خاک دانه‌دار و متخلخل با زه‌کشی خوب نیاز دارد، اما خاک باید بتواند رطوبت موردنیاز گیاه را نگه دارد. خاک ایدئال باید حاوی سهم‌های برابری از لوم با افزودن سنگ‌ریزه‌های کوچک (نظیر پومیس یا شن لاوا) باشد. زه‌کشی خوب ضروری است.
هنگامی که گیاه خشک شد باید آبیاری کنید و دیگر اقدام به آبیاری ننمایید، مگر این‌که خاک کاملاً خشک شده باشد. کود باید صرفاً یک بار در طول فصل رشد به کار گرفته شود که در آن مورد هم باید به یک‌چهارم مقدار توصیه‌شده روی برچسب رقیق گردد.
در طول ماه‌های آبان تا فروردین، بسیار کم آبیاری کنید، به میزانی که شاخ‌وبرگ خشک نشوند. این گیاه می‌تواند به خوبی زمستان را در زیر چراغ رشد و یک اتاق خنک پشت سر بگذارد. گراپتوپتالوم بلوس برای شکل‌دهی به گل نیاز به دمای پایین دارد و گل نخواهد داد، مگر این‌که حداقل یک ماه از زمستان را در دمای 15 درجه‌ی سانتی‌گراد یا کمتر باشد. معمولاً توصیه می‌شود که این گیاه را در دمای انجماد نگذارید، اما می‌تواند برای دوره‌ای کوتاه و در شرایط خشک، دمای زیر منفی 5 درجه‌ی سانتی‌گراد را نیز تحمل نماید.
توجه لازمه را داشته باشید تا خاک به واسطه‌ی ریشه‌ی دارای رطوبت بیش از حد پوسیده نشود. در یک موقعیت بسیار مرطوب در زمستان، امکان پوسیدگی ریشه در شرایط کاملاً خشک نیز وجود دارد. این گیاه به اندازه‌ی خاک خشک، دوستدار هوای خشک نیز می‌باشد.
گل‌آذین‌های فشرده و جمع‌وجور مورد علاقه‌ی شپشک‌های آردی هستند.

منبع:cactus-art.biz

چگونگی درست کردن آفت کش های ارگانیک

برگ بیدی

نام علمی: Tradescantia fluminensis

نام انگلیسی: Wandering Jew

گیاهی است علفی از خانواده «کملیناسه» و جهت تزئین طاقچه ها و گلخانه ها و پشت پنجره مورد استفاده قرار می گیرد. گیاهی است زیبا و سریع الرشد و کم توقع و ارزان به طوری که از یک گلدان آن در یک سال متوالی میتوان 5 گلدان جدید تهیه و تکثیر کرد، شاید به همین دلیل باشد که در بعضی کتاب ها آن را بی ارزش خوانده اند. نگهداری و تکثیر آن ساده و گیاه مناسبی برای پوشش گلدان های بزرگ و کاشت گروهی است. ساقه ها رونده و برگ ها بیضی شکل که در بعضی واریته های سبز یکدست و در بعضی دیگر ابلق با رگه های سفید و به شکل برگ بید است.

نیازها:

 نور: احتیاجات نوری آن کم است، واریته های ابلق احتیاجات نوری بیشتری دارند.

 دما: حداقل آن در زمستان 10 درجه است و در تابستان درجه حرارت طبیعی اتاق کفایت می کند، البته در تابستان بهتر است در بالکن در محل سایه نگهداری شود.

 آبیاری: در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان یکبار کافی است، کم آبی را تحمل می کند.

رطوبت: هر دو هفته یکبار غبارپاشی کنید، جهت ایجاد رطوبت پایدار به زیر گلدانی حاوی سنگریزه دار آب اضافه کنید، اجازه ندهید ته گلدان با آب در تماس باشد.

تغذیه: هر دو هفته یکبار گیاه را با کود مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور تغذیه کنید.

 خاک مناسب: لیمونی و پیت

تعویض گلدان: در صورتی که هر سال از ساقه ها قلمه گیری شود به تعویض گلدان احتیاجی نیست.

 تمیز نمودن برگ ها: هر سه هفته یکبار غبارپاشی برگ ها را تمیز می نماید. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

 تکثیر: گرفتن قلمه در کلیه فصل های سال از شاخه ها و کاشت هر 5 عدد در یک گلدان.

عوارض و درمان:

  برگ ها نرم و آبکی می شوند و رنگ خود را از دست می دهند: هوا خیلی سرد است، ممکن است گیاه یخ زده باشد، در این صورت شاخه های سالم را به عنوان گل، گیاهان آپارتمانی، باغبانی، پرورش گیاهان - تکثیر در نظر بگیرید.

 برگ ها ضخیم و سبز روشن شده اند: تغذیه مصنوعی بیش از اندازه انجام شده است، تغذیه را متوقف کنید تا رنگ ابلق ظاهر شود.

لکه های سوخته قهوه ای رنگ روی برگ ها ظاهر شده اند: از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

 نوک برگ ها به طرف سطح بالایی برگ خم می شوند سپس سقوط می کنند: هوای محیط گرم و خشک است، گلدان را به محل خنک تر منتقل نمایید و غبارپاشی را فراموش نکنید، آبیاری را زیادتر و گلدان را در معرض اشعه مستقیم آفتاب قرار ندهید.

قاعده ساقه ها نزدیک به سطح خاک می پوسند: آبیاری زیاد است، اجازه دهید سطح خاک گلدان بین دو آبیاری خشک شود سپس آبیاری کنید، اگر قاعده ساقه فاقد برگ  و لخت است، گیاه پیر شده است، از ساقه های سالم آن به عنوان گل، گیاهان آپارتمانی، باغبانی، پرورش گیاهان - تکثیر استفاده کنید. زهکش را بازدید کنید.

 برگ ها بد شکل و چسبناک هستند، حشرات سبز رنگی روی آنها مشاهده می شود: آفت عامل آن است، هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی طبق دستور سمپاشی کنید تا علائم بر طرف شوند.

 برگ ها قهوه ای، چروک و خشک می شوند و حاشیه آنها زرد یا قهوه ای است: غبارپاشی کنید، خشکی محیط عامل آن است.

 برگ ها خیلی رنگ پریده و لکه های قهوه ای روی آنهاست: گیاه از تابش مستقیم آفتاب رنج می برد، محل گلدان را عوض کنید.

نوک برگ ها به طرف پشت برگ خم می شوند و سطح زیرین آنها دارای تار عنکبوت است: کنه ریز قرمز عامل آن است، با سم کنه کش طبق دستور هر دو هفته یکبار سمپاشی کنید.

روش ازدیاد:

گلدان های جدید را انتخاب و درون آنها مخلوط خاک برگ و شن بریزید، گلدان ها را قبل از کاشت آبیاری کنید تا کاملاً نشست کنند، با مفتول سیمی باریک یا مداد سوراخ هایی در خاک ایجاد کنید و قلمه های حداقل با دو جفت برگ درون آنها کاشت کنید، به طوری که یک جفت برگ زیرین درون خاک قرار گیرد.

 حذف جوانه های انتهایی برای تهیه قلمه و تکثیر علاوه بر تولید گیاهان و گلدان های جدید، در حقیقت باعث بیدار شدن جوانه های جانبی و در نتیجه پر پشت شدن و توپی شدن گیاه می شود.

کاشت گل تکمه ای (gomphrena)

کاشت گل تکمه ای (gomphrena)

گل تکمه ای (به انگلیسی Gomphrena) از زمان های گذشته کاشته می شده است و همه افراد آشنا به گلکاری آن را خوب می شناسند. همانطور که از نام این گل مشخص است، گل تکمه شکوفه هایی گرد تولید می کند. گل تکمه ای در رنگ های متنوع بنفش، صورتی، قرمز، نارنجی، سفید و آبی می باشد. زیبایی و بافت منحصر به فرد گل تکمه ای، این گل را برای استفاده در گل خشک شده و یا تزیینات با گل های بریده شده ارزشمند کرده است. شکل ظاهری گل تکمه ای شبیه گل های خشک شده است و بسیار زیبا می باشد ولی وقتی که لمس می شود می توان متوجه طراوت این گل شد. ارتفاع بوته گل تکمه ای از 25 سانتی متر تا 40 سانتی متر است و قطر شکوفه های آن 2/5 سانتی متر می باشد. هر بوته گل تکمه ای می تواند ده ها گل تولید کند. گل دادن از اواسط تابستان شروع می شود و تا شروع سرما ادامه دارد. گل تکمه ای، یک گل آفتاب دوست است و پروانه های زیبایی را در اطراف خود جمع می کند و چشم انداز بسیار زیبایی را ایجاد می کند. 

 

 

کاشت گل تکمه ای (Gomphrena)

گل تکمه ای از طریق بذر به آسانی رشد می کند. شروع کاشت 7 یا 8 هفته قبل از آخرین سرما می باشد. یک سینی نشا آماده کنید و آن را با مخلوطی از شن و ماسه و خزه خشک شده با نسبت های مساوی پر کنید و دانه های گل تکمه ای را روی خاک پخش کنید. سپس به دقت و به آرامی به بذرها آب دهید. سینی بذر را توسط یک کیسه پلاستیکی بپوشانید تا از خشک شدن خاک جلوگیری شود. دانه گل تکمه ای برای جوانه زدن به نور نیاز دارد. سینی بذر را در یک مکان روشن قرار دهید ولی در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید زیرا ممکن است به بذرها آسیب برساند و همچنین نور مستقیم خورشید ممکن است خاک را خشک و گرم کند. هنگامی که بذرها جوانه زدند پوشش پلاستیکی را بردارید. تا زمانی که جوانه ها ضعیف هستند خاک را مرطوب نگه دارید، بعد از این که اندازه بوته به 5 تا سانتی متر رسید آن را به یک گلدان بزرگ تر منتقل کنید، مواظب باشید در حین انتقال نهال به گلدان بزرگتر به آن آسیب وارد نکنید. بعد از این که نهال گل تکمه ای به اندازه کافی قوی شد، می توانید آن را به زمین منتقل کنید. گل تکمه ای را در یک فضای باز با خاک گرم و زهکشی خوب بکارید. این گل به خشکسالی مقاوم است ولی بهتر است خاک آن را مرطوب نگه دارید ( مواظب باشید خاک خیس نشود). بوته ها را با فاصله 25 تا 30 سانتی متر از هم بکارید.

نگه داری از گل تکمه ای بسیار آسان است ولی اگر می خواهید یک گل کاملا سالم داشته باشید می توانید به خاک مواد مغذی اضافه کنید. برای پرپشت شدن گل های بوته، زمانی که شکوفه های جوان تولید می شوند باید آن ها را جدا کرد، همچنین شکوفه های پژمرده را هم باید جدا کرد.